ای کاش که یک دانه تسبیح تو بودم...
- رفع موانع ارتباط
اگر ما در اولین گام بتوانیم از رنجاندن دل آن حجت یگانه الهی خودداری کنیم و با پیمودن صراط مستقیم و دوری از خطاها و گناهان آزار و رنجشی به حضرت نرسانیم، موانع اساسی را رفع کرده ایم و در این صورت، خواهیم توانست گامهای بعدی را نیز در این مسیر برداریم؛ چرا که ما همواره آرزو می کنیم ذره ای بلا و آزار به آن حضرت نرسد و در دعای ندبه می گوییم: «عَزِیزٌ عَلَی انْ تُحِیطَ بِک دُونِی الْبَلْوَی وَلَا ینَالُک مِنِّی ضَجِیعٌ وَ لا شَکوَی؛
آقای من! چقدر بر من سخت است که رنج و بلا تو را احاطه کند و ناله و شکوایی از من به تو نرسد!»
آیا با این حال رواست که ما خود با رفتارهای نادرستمان آن گرامی را بیازاریم و موانع غیبت حضرت را بیشتر کنیم؟
حضرت امام خمینی قدس سره در این باره می فرماید: «نامه اعمال مامی رود پیش امام زمان علیه السلام هفته ای دو دفعه به حسب روایت، من می ترسم ما که ادعای این را داریم که تبع این بزرگوار هستیم، شیعه این بزرگوار هستیم، اگر نامه اعمال را ببیند، و می بیند؛ تحت مراقبت خداست، نعوذ باللَّه شرمنده شود… من خوف آن را دارم که کاری بکنیم که امام زمان علیه السلام پیش خدا شرمنده بشود که اینها شیعه تو هستند این کار را می کنند! نکند یک وقت خدای نخواسته یک کاری از ماها صادر بشود که وقتی نوشته برود، نوشته هایی که ملائکة اللَّه مراقب ما هستند، رقیب هستند، هر انسانی رقیب دارد و مراقبت می شود، ذره هایی که بر قلبهای شما می گذرد، رقیب دارد، چشم ما رقیب دارد، گوش ما رقیب دارد، زبان ما رقیب دارد، قلب ما رقیب دارد. کسانی هستند که مراقبت می کنند اینها را، نکند که خدای نخواسته از من و شما و سایر دوستان امام زمان علیه السلام یک وقت چیزی صادر بشود که موجب افسردگی امام زمان علیه السلام باشد! مراقبت کنید از خودتان.»[1] آری، ابراز محبت به امام عصر علیه السلام و تبلیغ اهداف آن بزرگوار با گناه و معصیت سازگار نیست. با توسعه تقوا و پاکدامنی می توان شمار طرفداران و پیروان حضرت مهدی علیه السلام را افزایش داد و هیچگاه با بی مبالاتی و آلودگی های دنیوی و ارتکاب اعمال زشت نمی توان فرهنگ انتظار را در جامعه گسترش داد.
در فراز اوّل دعای معروفی که از وجود مقدس حضرت مهدی علیه السلام نقل شده است، آن حضرت می فرماید: خدایا! ما را توفیق طاعت و دوری از گناه روزی فرما!» و در ادامه سایر وظائف منتظران را به صورت دعا بیان می فرماید.[2]