اَللَّهُمَّ عَرِّفنی حُجَّتَکَ

افق فضل و شرف را قمري پيدا شد

يا كه در طور ولايت شجري پيدا شد

باز از بحر ولايت گهري پيدا شد

نخل سرسبز ولا را ثمري پيدا شد

درسماوات و زمين جشن عظيم است امشب

عيد ميلاد كريم ابن كريم است امشب

در رياض علوي سرو روان اين پسر است

نجل مولاي كريمان جهان اين پسر است

بهترين زاده ابناء جهان اين پسر است

فخر دين ، قبله دل ، كعبة جان ، اين پسر است

اوست سروي كه بود دامن هستي چمنش

صلوات همه بر حُسن حَسن در حَسنش

اهل فضل و شرف و علم زعيمش خوانند

خيل عبّاد همه عبد عظيمش خوانند

صاحبان كرم و جود كريمش خوانند

آيت رحمت رحمان و رحيمش خوانند

اوست ماهي كه بر ابناء زمان مي تابد

نورش از ري به همه خلق جهان مي تابد

قامتش سرو و لبش كوثر و رويش ماه است

زائر مرقد او زائر ثارالله است

ادامه »

شهادت
روز هشتم ربیع الاول سال 260 هجری، روز دردآلودی برای شهر سامرا بود؛ زیرا خبر شهادت امام عسکری در عنفوان جوانی همه جا را فرا گرفت. بازارها تعطیل شد و توده های محرومی که محبت خود را نسبت به امام، از ترس سرکوب نظام، نهان می داشتند، امروز عنان عواطف خروشان خویش را از کف دادند و شتابان وگریان به سوی خانه امام حرکت کردند.

کرامت امام(ع)
علی بن زید گفت: من اسبی داشتم و بدان می نازیدم و در هر جا از او سخن می گفتم. یک روز خدمت ابومحمد علیه السلام رسیدم. به من فرمود اسبت چه شد؟ گفتم آن را دارم و هم اکنون بر در خانه شماست. فرمود: تا شب نرسیده، اگر خریداری پیدا شد آن را عوض کن و تأخیر مکن. در آن هنگام کسی بر ما وارد شد و رشته سخن را برید. من اندیشناک برخاستم و به خانه رفتم و به برادرم گزارش دادم. در پاسخ من گفت: من نمی دانم چه بگویم. از فروشش به مردم دریغم آمد. چون شب شد نوکری که آن اسب را تیمار می کرد آمد و گفت: ارباب! اسبت مرد. مرا غم فرا گرفت و دانستم امام از گفتار خود این را در نظر داشته است.

ادامه »