اَللَّهُمَّ عَرِّفنی حُجَّتَکَ

سایه معشوق اگر افتاد بر عاشق چه شد

ما به او محتاج بودیم او به ما مشتاق بود

بر در شاهی گدایی نکته‌ای در کار کرد

بر سر هر خوان که بنشستم خدا رزاق بود

قال رسول اللّه صلى الله عليه و آله:

اِذا اَرادَ صاحِبُكُم اَن لا يَسْاَ لَ رَبَّهُ اِلاّ اَعْطاهُ ، فَلْيَياَس مِنَ النّاسِ كُلِّهِمْ ، ولا يَكونَنَّ لَهُ رَجاءٌ عِنْدَ غَيْرِ اللّه ِ فَاِذا عَلِمَ اللّه ُ ذالِكَ مِنْ قَلْبِهِ لَمْ يَسْاَ لْهُ شَيْئا اِلاّ اَعْطاهُ ؛

هر گاه يكى از شما خواست كه آنچه را از پروردگارش درخواست مى كند ، به او بدهد ،بايد از همه مردم چشم اميد بركَند و به غير خدا هرگز اميدى نداشته باشد. پس هرگاهاين از قلب او بر خدا عيان شد، هر چه را از وى بخواهد، به او مى دهد.

تيسير المطالب ، صفحه 235

(شاعر: حافظ)